Het afgelopen jaar is er veel gepubliceerd, gesproken en nagedacht in de samenleving over het vrijwillig levenseinde, over de vraag wanneer een mensenleven voltooid mag zijn. Sinds 2002 is er de mogelijkheid tot euthanasie bij ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Er bestaat overigens geen recht op euthanasie, de wet stelt alleen euthanasie onder bepaalde voorwaarden niet strafbaar.
De vraag doet zich voor of een mens zijn of haar leven ook mag, kan beëindigen als je niet lichamelijk maar geestelijk aan het leven lijdt? Of als je je leven als voltooid ziet? Het antwoord op die vraag is heel persoonlijk, er is nog geen wetgeving en de vraag is ook of het wenselijk is om dit bij wet te regelen.
Huib Drion, rechtsgeleerde en lid van de Eerste Kamer, pleitte tijdens zijn leven voor een pil om zelf een einde aan het leven te kunnen maken, wanneer men dit voltooid acht.
In 2010 vroeg een burgerinitiatief met 100.000 handtekeningen aan de regering dit mogelijk te maken. Deze vroeg een commissie van wijze mensen onder leiding van Paul Schnabel (D66) om advies. Dit advies, begin 2016 uitgebracht, luidde ‘de bestaande wetgeving niet uit te breiden’. Desondanks kondigde minister Edith Schippers in oktober 2016 in een kabinetsvoorstel aan dit wel te doen.
Sindsdien komt dit onderwerp in vele vormen in de actualiteit. Reden om deze informatieve avond nu te houden. Discussie volgt later in kleine groepen, gezien de gevoeligheid van het onderwerp.
De vijf thema’s uit het proefschrift, die aanleiding kunnen zijn om hulp bij zelfdoding te vragen, worden bij een korte inventarisatie ook genoemd door aanwezigen in de kerk. Juup plaatst bij elk thema ook de kanttekeningen en vragen die er leven.
1. Eenzaamheid. Verlies van contacten, zowel uit vroeger werk als persoonlijke contacten, het gevoel buiten de wereld te komen staan. Het voelt als een stigma. Maar: hoort eenzaamheid niet bij het leven?
2. Er niet meer toe doen. Geen werk meer hebben, ook geen vrijwilligerswerk meer kunnen doen. Op geen enkele manier nuttig kunnen zijn voelt als een vernedering. Maar: hanteren we het nuttigheidsbeeld niet te veel als maatstaf?
3. Eigenheid verliezen. Je kunt steeds minder, de auto gaat weg, je leefomgeving wordt steeds kleiner en is de oude niet meer. Je raakt de regie over je leven kwijt. Maar: geeft een zelfgekozen dood je de regie terug?
4. Geestelijke en lichamelijke moeheid. Je lichaam doet pijn, je hebt steeds meer medicijnen nodig. In de stilte en de verveling ga je piekeren. Levensvragen werpen je op jezelf terug. Wat is de zin van mijn leven? Maar: voor veel mensen heeft kerk, geloof en levensbeschouwing betekenis verloren. Religieuze taal verdwijnt. We missen de woorden om onze gevoelens uit te drukken?
5. Afkeer van afhankelijkheid. Anderen komen op jouw terrein. Alleen moeten ontvangen, niet meer kunnen geven, je voelt je slachtoffer, machteloos, kwetsbaar. Maar: waarderen we kwetsbaarheid niet te negatief?
Ad vertolkte de stem uit de Bijbel: het leven is ons door God gegeven. Maar wat is ‘leven?’ ’Niet alleen het biologisch leven. Het boek Genesis spreekt zowel van het stof, waaruit wij zijn opgebouwd, als over de levensadem, die ons werd ingeblazen. De profeet Ezechiël ziet een dal vol beenderen, die zich rangschikken en bekleden tot mensen, in wie de geest wordt teruggebracht. Een volk, dat vergeten was wat leven betekende, krijgt als boodschap: leef naar de Thora. Ook Jezus geeft op de vraag “wat moet ik doen om het eeuwige leven te verwerven?” het antwoord: leef naar de Thora.
Juup sloot deze waardevolle avond af met vragen voor verdere gesprekken: Zien we met de term ‘voltooid leven’ het leven niet te veel als een project? Moet leven altijd ‘waardig en nuttig’ zijn of mag je er ook gewoon zijn als mens? Kan een ‘tijdige en weloverwogen dood mogelijk maken’ een taak van de staat zijn? Bevestigt de overheid zo niet de persoonlijk gevoelde en ervaren zinloosheid van het bestaan en moeten we ons daar juist niet tegen beschermen?
Kom naar de vervolgavonden 'Voltooid leven'
In kleine groepjes willen we napraten over de thematiek rondom ‘Voltooid leven’ of ‘Vrijwillig levenseinde’. Daarvoor is een mogelijkheid op donderdag 27 april en dinsdag 2 mei, steeds ’s middags om 14:30 uur. De locatie is nog niet bekend. U kunt zich opgeven bij het kerkelijk bureau (bureau@kerkpleinbloemendaal.nl). Als er behoefte is aan een avondbijeenkomst wilt u dat dan ook bij het kerkelijk bureau aangeven? Dan wordt een avond ingepland.
Het was een bijzondere avond: luister hier de avond terug.
Bekijk de foto's [nggallery id=36] Terugluisteren en vervolg avond ‘Voltooid leven’
Het afgelopen jaar is er veel gepubliceerd, gesproken en nagedacht in de samenleving over het vrijwillig levenseinde, over de vraag wanneer een mensenleven voltooid mag zijn. Sinds 2002 is er de mogelijkheid tot euthanasie bij ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Er bestaat overigens geen recht op euthanasie, de wet stelt alleen euthanasie onder bepaalde voorwaarden niet strafbaar.
De vraag doet zich voor of een mens zijn of haar leven ook mag, kan beëindigen als je niet lichamelijk maar geestelijk aan het leven lijdt? Of als je je leven als voltooid ziet? Het antwoord op die vraag is heel persoonlijk, er is nog geen wetgeving en de vraag is ook of het wenselijk is om dit bij wet te regelen.
Huib Drion, rechtsgeleerde en lid van de Eerste Kamer, pleitte tijdens zijn leven voor een pil om zelf een einde aan het leven te kunnen maken, wanneer men dit voltooid acht.
In 2010 vroeg een burgerinitiatief met 100.000 handtekeningen aan de regering dit mogelijk te maken. Deze vroeg een commissie van wijze mensen onder leiding van Paul Schnabel (D66) om advies. Dit advies, begin 2016 uitgebracht, luidde ‘de bestaande wetgeving niet uit te breiden’. Desondanks kondigde minister Edith Schippers in oktober 2016 in een kabinetsvoorstel aan dit wel te doen.
Sindsdien komt dit onderwerp in vele vormen in de actualiteit. Reden om deze informatieve avond nu te houden. Discussie volgt later in kleine groepen, gezien de gevoeligheid van het onderwerp.
De vijf thema’s uit het proefschrift, die aanleiding kunnen zijn om hulp bij zelfdoding te vragen, worden bij een korte inventarisatie ook genoemd door aanwezigen in de kerk. Juup plaatst bij elk thema ook de kanttekeningen en vragen die er leven.
1. Eenzaamheid. Verlies van contacten, zowel uit vroeger werk als persoonlijke contacten, het gevoel buiten de wereld te komen staan. Het voelt als een stigma. Maar: hoort eenzaamheid niet bij het leven?
2. Er niet meer toe doen. Geen werk meer hebben, ook geen vrijwilligerswerk meer kunnen doen. Op geen enkele manier nuttig kunnen zijn voelt als een vernedering. Maar: hanteren we het nuttigheidsbeeld niet te veel als maatstaf?
3. Eigenheid verliezen. Je kunt steeds minder, de auto gaat weg, je leefomgeving wordt steeds kleiner en is de oude niet meer. Je raakt de regie over je leven kwijt. Maar: geeft een zelfgekozen dood je de regie terug?
4. Geestelijke en lichamelijke moeheid. Je lichaam doet pijn, je hebt steeds meer medicijnen nodig. In de stilte en de verveling ga je piekeren. Levensvragen werpen je op jezelf terug. Wat is de zin van mijn leven? Maar: voor veel mensen heeft kerk, geloof en levensbeschouwing betekenis verloren. Religieuze taal verdwijnt. We missen de woorden om onze gevoelens uit te drukken?
5. Afkeer van afhankelijkheid. Anderen komen op jouw terrein. Alleen moeten ontvangen, niet meer kunnen geven, je voelt je slachtoffer, machteloos, kwetsbaar. Maar: waarderen we kwetsbaarheid niet te negatief?
Ad vertolkte de stem uit de Bijbel: het leven is ons door God gegeven. Maar wat is ‘leven?’ ’Niet alleen het biologisch leven. Het boek Genesis spreekt zowel van het stof, waaruit wij zijn opgebouwd, als over de levensadem, die ons werd ingeblazen. De profeet Ezechiël ziet een dal vol beenderen, die zich rangschikken en bekleden tot mensen, in wie de geest wordt teruggebracht. Een volk, dat vergeten was wat leven betekende, krijgt als boodschap: leef naar de Thora. Ook Jezus geeft op de vraag “wat moet ik doen om het eeuwige leven te verwerven?” het antwoord: leef naar de Thora.
Juup sloot deze waardevolle avond af met vragen voor verdere gesprekken: Zien we met de term ‘voltooid leven’ het leven niet te veel als een project? Moet leven altijd ‘waardig en nuttig’ zijn of mag je er ook gewoon zijn als mens? Kan een ‘tijdige en weloverwogen dood mogelijk maken’ een taak van de staat zijn? Bevestigt de overheid zo niet de persoonlijk gevoelde en ervaren zinloosheid van het bestaan en moeten we ons daar juist niet tegen beschermen?
Kom naar de vervolgavonden 'Voltooid leven'
In kleine groepjes willen we napraten over de thematiek rondom ‘Voltooid leven’ of ‘Vrijwillig levenseinde’. Daarvoor is een mogelijkheid op donderdag 27 april en dinsdag 2 mei, steeds ’s middags om 14:30 uur. De locatie is nog niet bekend. U kunt zich opgeven bij het kerkelijk bureau (bureau@kerkpleinbloemendaal.nl). Als er behoefte is aan een avondbijeenkomst wilt u dat dan ook bij het kerkelijk bureau aangeven? Dan wordt een avond ingepland.
Het was een bijzondere avond: luister hier de avond terug.
Bekijk de foto's [nggallery id=36]