Het werd een ochtend vol verrassende inzichten voor de volle zaal met 30 aandachtige luisteraars. Alfred is geen onheilsprofeet, maar toch brengt hij hier en daar een ongemakkelijke boodschap, die bij sommigen zelfs de nodige jeuk veroorzaakt. Met een paar vragenrondjes laat hij ons al snel in de diepte van onze ‘gedragskloof’ kijken: dat we wel dénken en zéggen dat we duurzaam bezig zijn, maar dat we ons niet écht zo gedragen. De workshop leert ons om voortaan voedselkeuzes te maken, die wél kloppen bij onze overtuigingen.

Eerst gaan we in groepjes in gesprek over de Bijbelse begrippen ‘recht doen aan de armen’ en ‘weldoen aan je naaste’. Alfred toont ons hoe we als consument wel degelijk recht kunnen doen door met onze voeten te stemmen. Door gewoon over te stappen naar eerlijker en duurzamer producten dragen we namelijk bij aan eerlijke handel en sociale gerechtigheid wereldwijd.

Vervolgens krijgen we uitleg over de voedselverspilling in winkels en horeca, waar we amper invloed op hebben. Maar we hebben wél invloed op de voedselverspilling in ons eigen huis en we krijgen daarover tips aangereikt.

Ook leren we dat vooral bij de arbeidsintensieve productie van rijst, koffie en cacao de grootste sociale misstanden en schendingen van het arbeidsrecht plaatsvinden. Juist bij die producten komt het er dus op aan dat wij de juiste keuze maken voor een product met een goed keurmerk (Max Havelaar, Fair Trade, UTZ Certified, Rainforest Alliance) of van een bedrijf dat zelfs nog verder wil gaan dan het keurmerk, bijvoorbeeld Tony’s Chocolonely.

Ten slotte maakt Alfred duidelijk dat de veeteelt en de productie van zuivel en eieren meer broeikasgassen uitstoot dan al het wegverkeer bij elkaar. Hij vat dat als volgt samen: “Een vegetariër in zijn Hummer richt minder milieuschade aan dan een vleeseter op zijn fiets”.

Klaas van Giffen