Op zondag 23 maart j.l. hebben we na de kerkdienst afscheid van haar genomen. Na negen jaar bij ons te zijn geweest ging ze met pensioen. De bloemen uit de kerk waren dan ook voor haar bestemd.

Dit afscheid werd georganiseerd door de hulpkosters, want met de opleiding die zij destijds van Marjan hebben gehad durfden ze deze klus wel aan. Na de zegen werd Marjan gevraagd naar voren te komen en plaats te nemen in de ‘stoel voor speciale gasten’. Ex-hulpkoster Joost Lub heette de familie van Marjan welkom en memoreerde dat Marjan in de afgelopen jaren deze stoel 40 keer had klaargezet o.a. voor bruidsparen, onder wie ook haar eigen dochter en schoonzoon. Het aantal schragen dat ze had opgezet was 150, want kosterschap brengt ook verdrietige momenten met zich mee.

Maar wàt Marjan ook regelde, ze deed het met hart en ziel.

Erik Ingwersen, voorzitter van het college van kerkrentmeesters, zwaaide in zijn toespraak Marjan alle lof toe: door haar toedoen was de kerk vaak verhuurd en daardoor ‘op de kaart gezet’. Dat ze op de kleintjes lette bij het boodschappen doen was voor Erik helemaal een blijk van ‘hart voor de zaak hebben’.

Hij bood namens de kerkenraad twee pentekeningen aan: van De Waag en van de Nieuwe Kerk, beide in Haarlem.

Een bijzondere bijdrage van organist Dirk Out verhoogde de feestelijke sfeer. Hij speelde een van de lievelingsnummers van Marjan t.w. ”Bridge over troubled water” van Simon en Garfunkel. Dat muziek kan ontroeren werd ook nu duidelijk.

Hierna was het door Agnes van Bekkum – speciaal voor deze dag – bijeengeroepen Gelegenheidskoor aan de beurt. Jan van Bekkum had twee afscheidsliederen geschreven, waarvan de tekst werd rondgedeeld. Onder leiding van Agnes zong het koor op een melodie van Saint Saëns ‘Een vrouw uit duizenden’. Samen met de gemeente werd staande (!) het tweede lied gezongen. Na de eerste zin ‘Jij schonk ons licht, liet op zondag de kroonluchters branden’, werd verder in dit lied duidelijk gemaakt dat Marjan heel veel werk heeft verzet. Dit alles op de melodie van ‘Lof zij de Heer’.

Het was ontroerend om te horen hoe vol overgave werd meegezongen. Dat was ook aan Marjan te zien.

Het laatste woord was aan Marjan, die ondanks dat ze niet wist wat ze moest zeggen, toch duidelijk kon maken dat ze zoveel heeft geleerd bij en van ons. Dat koster-zijn haar mooiste baan ooit is geweest en dat ze de gemeente ontzettend gaat missen.

Ze kondigde aan zeker nog eens in de kerk te komen maar ook, dat ze bij de Sierlijke Kroon komt helpen en bij de Rooseveltweek. Ze eindigde met de woorden “Ik hou van jullie!” Woorden die prachtig aansloten bij de preek, van ds. Lennart Heuvelman, die o.a. sprak over de verschillende soorten ‘houden van’, en dat dit kan eindigen in een innige vriendschap.

En of het nu houden van is of een innige vriendschap: het is in ieder geval wederzijds!

Na luid applaus volgde de gemeente Marjan en haar familie naar het KC, waar koffie met iets lekkers klaar stond en nog een glaasje en hapjes werden aangeboden.

Tot slot dankte Joost Lub Marjan nog een keer voor de fijne samenwerking en bood hij  namens de kerkenraad, ook nog een foto-album aan dat gemaakt wordt door Frans Kraan, die het afscheid in beeld heeft vastgelegd. Radio Bloemendaal maakte een opname van het afscheid in de kerk, die aan Marjan op MP4 wordt aangeboden, zodat deze dag nog eens in alle rust kan worden herbeleefd.

Rust, die Marjan heel vreemd zal zijn, maar die haar zo gegund is. Eindelijk meer tijd voor de familie!

H.L.

—————————————–
Reactie Marjan