Zomaar wat quotes uit een verontrustend en tegelijk inspirerend gesprek met Maurits Groen afgelopen zondag in Areopagus Bloemendaal. Op zondagmiddag 27 november waren er weer velen toegestroomd in de Dorpskerk Maurits Groen is onlangs uitgeroepen tot meest duurzame Nederlander. Deze middag ging het over onze toekomst, over de toekomst van iedereen, van onze kinderen en kindskinderen. Er was ongerustheid hierover; het was geen comfortabel achteroverleunen, maar er was ook een waka wakalichtpuntje.Maurits Groen was als kind al bezeten van kranten; van de inhoud maar ook van het papier. De inhoud bracht hem tot de studie politicologie en het papier tot verbazing dat zoiets waar je nieuw papier van kon maken, zomaar werd weggegooid. Dus dat werd oude kranten ophalen voor het goede doel. In de kranten las hij over de scenario’s van de Club van Rome. Nu hij dit rapport opnieuw leest, moet hij vaststellen dat wij nu bezig zijn met het meest ongunstige scenario dat toen werd beschreven. Als wij doorgaan met het verbranden van fossiele brandstof in dezelfde mate als wij nu doen, is in 2013 een punt bereikt waardoor de opwarming onbeheersbaar zal zijn. Maar klimaat heeft ook te maken met sociale ongelijkheid. De oorlog die nu bezig is in Syrië wordt door Groen een eerste klimaatoorlog genoemd. De woestijngrens in Afrika schuift op naar het noorden. Hierdoor werden gebieden onvruchtbaar. Er kwam een stroom naar steden als Damascus en Aleppo opgang waardoor de steden snel zeer vol werden. Zoiets geeft ruzie waar altijd weer mensen van proberen te profiteren. Duurzaamheid is niet anders dan normaal fatsoenlijk gedrag. Gooi je rommel niet over de schutting, ooit zal iemand moeten betalen voor de gevolgen en het opruimen. Groen is ervan overtuigd dat er een transitie duurzaamheid zal plaatsvinden, al was het alleen maar omdat fossiele brandstoffen niet kunnen concurreren met duurzame energiebronnen. Het is zorgelijk dat noch in bedrijven noch in de politiek adequate maatregelen worden getroffen. De werkelijkheid is te ongemakkelijk en veel bestaande verdienmodellen zullen op de schop moeten. Maar Maurits Groen is ook de ontwikkelaar van het zg waka wakalampje, een slim en onverwoestbaar lampje op zonne-energie. Een man die zich niet machteloos laat maken maar alles op alles zet om iets te doen, soms tegen de klippen op. Een betekenisvol voorbeeld.