Gezamenlijke pinksterdienst in openluchttheater Caprera

Oecumenische Pinksterviering in openluchttheater Caprera

met liedjes van Jeroen Zijlstra
Met medewerking van Lydia van Dam en Hermine Deurloo.
Teksten door Bart Putter, Niek Scholten, Marianne Vonkeman en Ad van Nieuwpoort.
Begeleiding door Harmonie St. Michaël uit Heemstede.

Adres: Openluchttheater Caprera, Hoge Duin en Daalseweg 2 in Bloemendaal.

Mis het niet!

Wist je dat we van zaterdag op pinksterzondag gaan kamperen? Lees meer

Bekijk de foto’s van de dienst van vorig jaar

Over de dienst

Met Pinksteren vieren wij het feest van de Geest. De Heilige Geest, welteverstaan. En in de bijbel is die Geest de adem die oude verhalen tot leven wekt en actueel maakt. Het verhaal van een weg door de zee gaat je ineens iets zeggen als je overspoeld wordt door de golven van het leven. Het verhaal van Jezus is niet langer meer een verhaal van lang geleden maar een verhaal dat jou nu vandaag iets te zeggen heeft. Iets met jou doet. Jou hoop geeft, bijvoorbeeld. En vertrouwen en liefde. Een woord dat jou in vuur en vlam zet. Je wordt geraakt door zomaar een zinnetje. Een gedichtje. Een mooi muziekstuk. Een kunstwerk. Een mens. Je weet eigenlijk niet precies wat er gebeurt als je echt geraakt wordt. Als iemand je iets zegt waar je ineens een brok van in je keel krijgt. Als een kind jou aankijkt en zegt: ‘mama ik houd van jou’. Heel onverwacht. Of iemand die jou aanspreekt en zijn waardering uitspreekt voor wat je doet en wat je zegt. Dat kan je zomaar ineens raken en adem geven.

Nu zoiets vertelt ook de evangelist Lukas in zijn Pinksterverhaal. De leerlingen van Jezus worden ineens door elkaar geschud. Ineens gebeurt er wat. Ze worden in vuur en vlam gezet. Ze raken ineens geïnspireerd en gaan spreken over waar het in het leven om zou kunnen gaan. ‘Grote daden Gods’, noemt Lukas het. Daarover gaat het. Over bevrijdingsdaden. Over Pasen. De mens die ineens vanuit de benauwdheid in de ruimte wordt gezet. Die mens die ineens te horen krijgt dat hij opnieuw kan beginnen. Dat het goed met hem of haar gemaakt is. ‘Grote daden Gods’. Tranen worden afgewist. Vernederde mensen worden op hun benen gezet. Wonden worden geheeld. Conflicten worden opgelost en uitgesproken. Zoiets. Mensen die over het hoofd werden gezien, komen ineens tevoorschijn. Er wordt niet meer naar de wapens gegrepen maar mensen gaan met elkaar in gesprek. Ze zijn er vol van. Vol van dat verhaal over Jezus die de voeten wast van zijn leerlingen. Die bij die vrouw gaat zitten die iedereen heeft uitgekotst. Die zich ontfermt over dode zielen. En de rijke tollenaar uit zijn boom haalt. Daarover gaat het ineens. En mensen worden er vol van. Het werkt aanstekelijk en het gaat als een lopend vuurtje.

Het gekke is dat deze taal wordt verstaan. Het is als met die universele taal van de liefde die muren neerhaalt. En mensen bij elkaar brengt die je normaal gesproken nooit bij elkaar zou zien staan. Mohammed en Diederik drinken samen een glas. Die jonge sportieve advocaat gaat een dag op stap met een oude dame in een rolstoel. Mensen die elkaar politiek alleen maar aan het bestrijden waren, gaan samen staan voor één visioen. Al die verschillende volken die wij voortdurend op onze beeldschermen voorbij zien komen verstaan ineens waar het omgaat. Ze snappen er helemaal niets van. Maar ineens is er gesprek en ontstaan ontmoetingen. Mensen niet langer meer vervreemd van elkaar, maar ze zetten ineens alles op alles om dat woord van Jezus de ruimte te geven. Nieuwe inspiratie. Een nieuwe tijd breekt aan.

Dat gaan we vieren. Met liedjes en veel wind in de open lucht. Pinksteren noemen we dat.