Afscheidsdienst predikant Ad van Nieuwpoort.

Matthijs Mesdag – bas
Niki Jacobs – zang
Emile Visser – cello

Voor liturgie:
Klik op het boekicoon hieronder

Live kijken of luisteren naar de afscheidsdienst

In verband met de corona-beperkingen is de afscheidsdienst voor genodigden. Voor de anderen is het mogelijk om de dienst live online te luisteren óf kijken.

U doet dat via Radio Bloemendaal. Ook om te kijken. Ga vanaf 9.45 uur naar www.radiobloemendaal.nl. Daar verschijnt op de homepage een knop om live te kijken óf te luisteren. Luisteren kan ook met de app of door in Sonos naar Radio Bloemendaal te zoeken.

Over de dienst:

Soms is er een crisis voor nodig om te kunnen ontdekken waar het om gaat in het leven, zo hebben we ook de afgelopen maanden kunnen ervaren. Een storing van het vanzelfsprekend doorkabbelende leven. Een hinderlijke kortsluiting die alles even op zwart zet. Een doodlopende weg. Nergens meer van uit kunnen gaan. Alle plannen en in beton gegoten waarheden op de helling. Eng is dat. Schokkend soms ook. Ontregelend. En tegelijk kon het ons nog weleens tot de kern brengen. De kern van wat leven is, liefde en genade. Lege handen die ontvangen kunnen. Opnieuw leren horen en ontvankelijk worden.

Zoiets gebeurt er in elk geval met de jongste zoon uit die beroemde en veelbesproken gelijkenis. Hij wil eruit. Breken met het oude en vertrouwde. Hij wil op eigen benen staan. Los van die vader en daarmee ook los van zijn broer. Hij vraagt om het hem toevallende deel van het bezit en krijgt ‘leven’ mee. Zo staat er letterlijk. Die vader houdt hem niet tegen. Hij laat hem gaan in vrijheid. Zonder waarschuwingen, preken en verwijten. En zo zien we hem gaan. Een wereld die breekt met wat niet meer gekend en geweten wordt op zoek naar iets anders.

Maar dan is daar het grote ontbreken. Geen brood meer om te eten. Geen leven. Het is op. En nergens meer te vinden. Zelfs de schillen die de zwijnen eten moet je ontberen. Maar midden in dat gebrek is er die herinnering aan wat ooit was maar nooit echt beleefd en gekend. De herinnering aan leven in vertrouwen en vrijheid. Een leven dat niet veroordeelt, maar opwacht in liefde. Ommekeer noemt de joodse Schrift dat. Terugkeer uit de ballingschap. Het kan.

Er is ook nog een andere verloren zoon. Hij die niet ging. Die alleen maar conserveerde wat er was. De nee-schuddende kerkmens die eigenlijk ook niet meer weet waar het om gaat. De zichzelf gelovig noemende mens die niets van vrijheid moet hebben. Uit angst alles te verliezen waarin hij gelooft. Hij wordt erbij geroepen. Ook hij wordt niet veroordeeld. Hij wordt uitgenodigd opnieuw of misschien wel voor het eerst te proeven wat leven is.

Twee broers. We komen ze voortdurend tegen. In de Schrift en in onszelf. Twee manieren van leven. Toch is er maar één vader. Een samenbindend geheim. Brood om van te leven. De ontdekking dat er iemand is die op je wacht en van je houdt.

Aanstaande zondag gaan we ons laven aan deze narratio. Woorden die ons nog weleens bij de kern zouden kunnen brengen van waar het om gaat. Een laatste dienst van deze voorganger in dat onvergetelijke kerkje van Bloemendaal. Om 10 uur gaat de livestream aan en hoort u Niki Jacobs de engel van de vrede naar binnen zingen…

Met deze QR-code kunt u via de Givt-app geven aan beide collectes of kies ‘Dorpskerk Bloemendaal’ uit de lijst.