Zien is nog geen kijken…

Hij is het licht vergeten. Wie schreef dat ook alweer? Gelukkig heb ik behalve mijn eigen geheugen het mechanische collectieve geheugen van de grote zoekmachine. En toen kwam Jan Elburg tevoorschijn. En ja, mijn intuïtie wist iets wat nu ook tot mijn denken doordrong. Deze mooie Nederlandse dichter had het warempel over een inwoner van een stad. Mensen zoals wij tegenwoordig bijna allemaal zijn. Hij is het licht vergeten, en het gras, en de kevertjes, en de smaak, en de geur. Oef!

En deze ingeving kwam weer omdat het verhaal uit het Markus Evangelie (10: 46-52) voor me lag. Over de zoon van Timaeus, de blinde bedelaar in de berm, de man in de marge, in nota bene Jericho, de stad met muren zonder gastvrijheid en tolerantie. En ik las dat verhaal weer omdat het rooster van de landelijke Raad van Kerken het voor zondag 28 oktober aanwijst, samen met een mooie en sterkte lezing uit het profetenboek Jesaja. Ik aarzelde. Preken over een bekend verhaal is als het dragen van uilen naar Athene.

Maar door Jan G. Elburg overwon ik mijn aarzeling. Want ook dit verhaal is, als altijd, gelaagd, niet alleen door de tekst van toen maar ook door het voortschrijden van de tijd. Wie ziet, wie ziet niet en wie is ziende blind? Wie ziet veel maar kijkt niet? En wat zijn we met elkaar kwijtgeraakt in onze op drift geraakte stadscultuur? En wat moeten wij dan ineens wél onder ogen zien? Soms wil ik wel eens niet zien, het is te veel wat zich aandient. Ja, dit moet dus het verhaal zijn…

Aart Mak

-Voor de dienst: inzameling van artikelen voor de Voedselbank

-Lees meer over luisteren en kijken naar de dienst via radiobloemendaal.nl

-Binnenkort kunt u ook contactloos geven aan de collectes via GIVT. Meer weten?