Tobit, Tobias en de engel

Er is een tijd geweest dat iedereen in ons land het verhaal van Tobit kende; het stond in de Bijbel, zij het dan in de apocriefen, en daarom voorzien van de ‘Waerschouwing aan de Lesers’ dat ons geloof slechts gebouwd kan worden op het fundament van profeten en apostelen en niet op de geschriften die in de periode tussen Oude en Nieuwe Testament zijn ontstaan. Zij behoorden volgens onze voorvaderen niet openlijk in de gemeente voorgelezen te worden. ‘Doch overmits daarin ook enige goede spreuken vermaningen en voorbeelden gevonden worden, zo is het niet geheel ondienstig dat zij persoonlijk soms gelezen worden’ (Nico ter Linden in ‘Het verhaal van Tobit, Tobias en de engel).

Wij zullen een gedeelte uit het boek Tobit zondag wel openlijk in de gemeente lezen. Het is een reisverhaal. De bijbel is vol reisverhalen en die reisverhalen zijn als een metafoor voor onze levensreis. In dit wonderlijke verhaal is er een engel die mee op reis gaat. Het verhaal spoort ons aan om te bidden. Het past mooi bij het evangelie van deze zondag waar de leerlingen aan Jezus vragen ‘leer ons bidden’.

Het verhaal van Tobit is vaak verbeeld. Rembrandt heeft ruim 40 etsen, tekeningen en schilderijen aan juist die verhaal gewijd. Mooi dus om juist in dit Rembrandt jaar dit verhaal te lezen. Wat heeft dit verhaal ons nu nog te zeggen? Ervaren wij iets van God op onze levensreis? Een engel op ons pad?

voor de dienst: inzameling van artikelen voor de Voedselbank