Lees meer over de speciale collecteactie voor blauwe kussens (collecte diaconie).

Over de dienst: 
Hier gaat het nu om! Hier leef ik voor! Hier is het me om te doen! Op welke momenten in ons leven kunnen we dat volmondig zeggen? Vaak komt zo’n gewaarwording pas bovendrijven op de meest kwetsbare momenten. Momenten waarop je gedwongen wordt te komen tot de kern. Vaak ook aan het einde van een leven. Wat was nu echt belangrijk? Wat deed er werkelijk toe?

In het bijbelverhaal noemen de vertellers zo’n moment ‘het beloofde land’. Dat is niet, zoals vaak gedacht, een geografisch gebied waar je hekken omheen kunt zetten. Maar dat is een plaats waar iets gebeurt dat raakt aan waar het in het menselijk leven om gaat. Een moment dat je nauwelijks kunt aanwijzen. Want als je dat doet is het al snel weer weg. Ik dacht het van de week even toen iemand in Europa opstond om een beginnende dictator die het recht aan zijn laars lapt, kritische stemmen monddood maakt en vluchtelingen laat verhongeren, een halt toeriep. Maar wie zal het zeggen?

In het verhaal van Jozua, dat wij aanstaande zondagochtend lezen, mag een hoer het zeggen. De hoer Rachab krijgt het woord en laat in haar daden even zien wat ‘beloofd land’ is. Nee, niet van de gevestigde kerkelijkheid, ook niet van moraalridders maar van deze hoer moeten we het hebben. Zij leert ons wat trouw is en dat trouw altijd moet blijken uit daden van solidariteit.

Voor wie snakt naar wat ‘beloofd land’