Er wordt veel gezongen in de eerste hoofdstukken van het evangelie naar Lukas. Om te beginnen heft Zacharias een loflied aan bij de aankondiging van de geboorte van Johannes. Daarna volgen Maria, in reactie op de ontmoeting met Elisabeth, de engelen in de kerstnacht en als Jezus eenmaal geboren is neemt Simeon hem in de tempel in zijn armen om te zingen dat zijn ogen Gods heil hebben gezien.
In de dienst op 12 december staat het loflied van Maria centraal. Dat is de geschiedenis ingegaan als het ‘Magnificat’ – een plechtig klinkende benaming, afgeleid van de eerste regel: ‘Mijn ziel maakt groot de Heer’. Dat doet een zekere vroomheid vermoeden, maar de inhoud van het lied is radicaal. Maria zingt een strijdlied, een protestsong over deze wereld omgekeerd. We zingen het deze – en nog vele andere zondagen – met haar mee.